تجزیة بیولوژیکی نفت خام به‌وسیلة دو سویه مایکوباکتریوم جدا شده از خلیج فارس

میزان مصرف نفت خام به‌وسیلة دو سویه باکتریایی نفت‌خوار تولید‌کنندة بیوسورفاکتانت PG01 و PG02، جدا شده از رسوبات خلیج فارس، در غلظت‌های مختلف ازت و فسفات معدنی و دما‌های متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین غلظت‌های بهینه ازت و فسفات و دمای بهینه تجزیة نفت خام، باکتری‌ها در محیط پایه معدنی که به آن به‌عنوان تنها منبع کربن و انرژی، نفت خام به میزان 10 گرم در لیتر اضافه شده بود، و با غلظت‌های مختلف کلرید آمونیوم (منبع ازت) و دی-سدیم فسفات(منبع فسفات)کشت داده شدند. میزان پروتئین کل تولید شده، به عنوان شاخص مصرف نفت، نشان داد که حداقل غلظت‌های بهینه ازت و فسفات برای تجزیه یک گرم نفت خام توسط سویه PG01 به ترتیب معادل 146/0 گرم کلرید آمونیوم و 024/0 گرم دی- سدیم فسفات و برای سویه PG02 معادل 195/0 گرم کلرید آمونیوم و 024/0 گرم دی-سدیم‌فسفات بود. دمای بهینه برای هر دو سویه 35 درجه سانتیگراد بود. تست وزن سنجی نشان داد که اجزای اشباع شده، آروماتیک، رزین و آسفالتن نفت خام مورد استفاده به ترتیب 90/70، 31/22، 99/3 و 80/2 درصد را تشکیل می‌دهند، و مقادیر باقیمانده این اجزای پس از رشد 5 روزه باکتری PG01، به ترتیب 56/12، 71/10، 03/3 و 89/2 درصد و در مورد باکتری PG02، به ترتیب 70/4، 32/6، 09/2 و 95/2 درصد بود. زمانی‌که مخلوط دو باکتری همزمان تلقیح شدند این مقادیر به‌ ترتیب 32/2، 97/4، 2/13 و 97/2 به‌دست آمد. سویه‌های PG01، PG02 و مخلوط این دو باکتری، طی این دورة 5 روزه در مجموع به ترتیب 81/70، 94/83 و 61/87 درصد نفت خام موجود را مینرالیزه کردند. نتایج تست‌های مرفولوژی، فیزیولوژی و تعیین درصد مولی گوانین+ سیتوزین DNA نشان داد که هر دو سویه بیشترین شباهت را به گونه Mycobacterium obuense دارا هستند.